Carnaval: ware liefde!

Deze week vier ik carnaval! Jawel, ieder jaar is het weer raak. Niet heel Zeeland viert carnaval, alleen een aantal plaatsen in Zeeland. En laat ik daar nu net wonen en opgegroeid zijn. In Sluiskil zijn we de Zwartsnuvers en in 't Sas gaan we naar Betekoppenstad. En ieder jaar brengt carnaval weer herinneringen mee.

Lang (ondertussen al erg lang) geleden toen ik 15 jaar was mocht ik eindelijk van mijn ouders zelf carnaval gaan vieren in Vogelpiek. De loods van Scheerders in Vogelwaarde werd omgebouwd tot een plek waar jong en oud carnaval kwam vieren. Ik herinner me Scheerders vooral als de plek waar iedereen van de middelbare school kwam om weer een ander vriendje of vriendinnetje aan de haak te slaan. Iedere avond een ander iemand waarmee je had staan zoenen om daar na de vakantie weer over op te scheppen. Eerlijk is eerlijk, niet echt bepaald romantisch maar daar zocht de jeugd van toen ook niet naar denk ik. Ik ben opgegroeid op een kleine boerderij en heb (dit biecht ik eerlijk op) gerust nog tot Havo 3 oorlogje gespeeld in de polders en was dan ook niet geïnteresseerd in jongens. Ja, als ze oorlogje kwamen spelen maar blijkbaar bedoelden zij toch wat anders dan ik daarmee ;-). Ik was redelijk naïef in zulke zaken. Maar goed, toen ik 15 was had ik eindelijk in de gaten dat jongens ook leuk konden zijn voor andere redenen.

En toen, zaterdag avond 5 maart 2000 in Scheerders in Vogelwaarde was het weer carnaval. Gezellig feest, iedereen bezopen en veel vriendinnetjes met een x aantal

nieuwe vriendjes verder liep ik ook een leuke jongen tegen het lijf. En tegen het lijf lopen was in dit geval letterlijk. En ook ik was verkocht. Maar ja, carnaval is nu niet bepaald het ultieme feest van de liefde. Dat was twee weken eerder net gevierd. De volgende avond zou deze leuke jongen ook naar Betekoppenstad gaan. Ik heb mijn ouders gesmeekt of ik alsje, alsje, alsje, alsjeblieft ook mocht gaan. Want hij was zo leuk. Gelukkig heb ik hele lieve ouders dus brachten ze me naar 't Sas. En daar was ie weer. Wat was hij leuk en zo lekker los.

Ook de volgende avonden waren mijn ouders zo lief me heen en weer te rijden zodat ik die leuke jongen kon zien. Wel in het achterhoofd houdend dat het natuurlijk carnaval was. Wie weet hoeveel meisjes hij deze 4 dagen al versierd had? Wie weet vond hij me helemaal niet echt leuk en was ik alleen prima voor carnaval. Want tsja, ik ken weinig succes verhalen van relaties die met carnaval begonnen zijn.

Lang verhaal kort, dit jaar vieren we onze 17e carnaval samen. Goed, het begin van onze relatie was een beetje vreemd. Die spontane, losse en enthousiaste jongeman bleek vooral erg bezopen en eigenlijk heel verlegen te zijn. Hij was een jaartje ouder dan ik dacht en we verschilden op het eerste gezicht als dag en nacht. Ik, de enthousiaste hyperactieveling en hij de rust zelve. Maar die klik die we de eerste avond voelden in Vogelpiek was oprecht. En nu vieren we ieder jaar carnaval als herinnering aan het begin van onze relatie. En niet alleen vieren we het samen, ook onze kinderen doen enthousiast mee. Ook zij zijn gek op carnaval. Morgen lopen we weer mee in de stoet van de Zwartsnuvers en zondag gaan we genieten van de optocht in Betekoppenstad.

Maar toch vraag ik me ieder jaar opnieuw af: zijn wij de enige mensen die elkaar ontmoet hebben op carnaval? En daarom vraag ik aan jullie: is carnaval voor jullie het feest waar je van je relatie af komt of waar je een nieuwe relatie aangaat (of beiden :-))? Waar is de romantiek op een plek waar je zoveel mensen tegen komt?

Kom jij dit jaar de ware tegen vind je hem nog steeds leuk als je nuchter bent? Kom dan terug bij Zeeuws Trouwen als jullie gaan trouwen. We helpen jullie graag bij jullie bruiloft!

Have fun met carnaval 2017! Alaaf!

Liefs Lilian